цөн

Wiktionary-с

Монголоор[засварлах]

Үгийн гарал[засварлах]

Үгийн дуудлага[засварлах]

[ʦцŋ]

Үндэсний бичиг[засварлах]

ᠴᠣ᠊᠊ᠢ᠊‍ᠠ‍᠊ᠢ᠊ᠡ᠋


(чөнг)

Галиглах зарчим

Үгийн утга[засварлах]

I нэр.
  1. Элэгдэхээс хамгаалж, тэрэгний бул, тэнхлэгт шигтгэн суулгасан бэхэлгээний цагираг төмөр, холховч
II нэр.
  1. Хаврын цагт голын мөс гэсч, хагарч салсан хэсэг
III нэр.
  1. Машин төхөөрөмжийн холбогдох эд анги суух, нүх бүхий эд анги, цөн нь цул, битүү амтай байдаг.

Ойролцоо үг[засварлах]

Нийлмэл үг[засварлах]

тэрэгний цөн суулгах - тэрэгний булд бэхэлгээ төмөр хийх
цөн эвдрэх - тэрэгний булны бэхэлгээ төмөр эвдрэх
цөн гүйх - цөн түрэх
цөн түрэлт - гол мөрөн, нуурын мөсөн бүрхүүл, хавар ханзарч, усны урсгал, давалгаа даган хөвөх үзэгдэл
цөн түрэх - хавар цагт гол мөрний гэссэн мөс бөөн бөөнөөрөө урсах

Зөв бичихзүй[засварлах]

Үг хувилгах зарчим

Кирил бичгийн зөв бичихзүй[засварлах]

цөн нэр. цөн­гийн, цөнд, цөнгөөс

Үндэсний бичгийн зөв бичихзүй[засварлах]


Орчуулга[засварлах]

Товчилсон үг[засварлах]

Хэлц үг[засварлах]

Өвөрмөц хэлц[засварлах]

Хэвшмэл хэлц[засварлах]

Аман зохиолд орсон нь[засварлах]