цөн
Монголоор[засварлах]
Үгийн гарал[засварлах]
Үгийн дуудлага[засварлах]
- [ʦцŋ]
Үндэсний бичиг[засварлах]
- ᠴᠣ᠊᠊ᠢ᠊ᠠ᠊ᠢ᠊ᠡ᠋
- (чөнг)
Үгийн утга[засварлах]
- I нэр.
- Элэгдэхээс хамгаалж, тэрэгний бул, тэнхлэгт шигтгэн суулгасан бэхэлгээний цагираг төмөр, холховч
- II нэр.
- Хаврын цагт голын мөс гэсч, хагарч салсан хэсэг
- III нэр.
- Машин төхөөрөмжийн холбогдох эд анги суух, нүх бүхий эд анги, цөн нь цул, битүү амтай байдаг.
Ойролцоо үг[засварлах]
Нийлмэл үг[засварлах]
- тэрэгний цөн суулгах - тэрэгний булд бэхэлгээ төмөр хийх
- цөн эвдрэх - тэрэгний булны бэхэлгээ төмөр эвдрэх
- цөн гүйх - цөн түрэх
- цөн түрэлт - гол мөрөн, нуурын мөсөн бүрхүүл, хавар ханзарч, усны урсгал, давалгаа даган хөвөх үзэгдэл
- цөн түрэх - хавар цагт гол мөрний гэссэн мөс бөөн бөөнөөрөө урсах
Зөв бичихзүй[засварлах]
Кирил бичгийн зөв бичихзүй[засварлах]
цөн нэр. цөнгийн, цөнд, цөнгөөс
Үндэсний бичгийн зөв бичихзүй[засварлах]