хясаа

Монголоор

Үгийн дуудлага

[xisȧ:]

Үндэсний бичиг

ᢉᠢ‍ᠰ‍᠊ᠨ
ᢉᠢ‍ᠰ‍‍ᠠ‍᠊ᠭ᠎᠎ᠠ
ᢉᠢ‍ᠰ‍ᠣ᠊᠊ᠭ᠎᠎ᠠ

(хисуг-а) ~ны яс (хисаг-а) хавцал ~

Галиглах зарчим

Үгийн утга

I нэр.

1. Уран дархчуудын төмөрлөгийн зэрэг зүйлийг хайлахад хэрэглэдэг, нүүрс шатаах бяцхан зуух, хөөрөг тавьж шатаах, салхин хийгээр шатаах, хоёр зүйл байдаг; хярс.

II нэр.

1. Уулын халилын ирмэг, усны захын эрэгцэг мэт явах зорчиход бэрх хэцүү эгц өндөр хадан хавцал

III амьт.

1. Далай мөрөн, гол, тэнгисийн болон цэнгэг усанд амьдардаг хавтаст зөөлөн биет амьтан, том жижиг янз бүр, маш олон зүйл, заримын хавтсанд сувд бүрддэг. Монголын гол нуурт өргөн тархмал

IV нэр.

1. Хясал, боогдол

Нийлмэл үг

хадан хясаа - хадны хавцал ирмэг

хясааны хавтас - хясааны хуяг

хясаа боорцог - мах ногоо хольж хийсэн, хясааны адил хэлбэртэй боорцог, усанд чанаж иднэ

хясаан оо - хав загасны хальсыг няцчиж хийсэн будаг, өнгө цагаан, түрхэх зурахад хэрэглэнэ

хясааны яс - хясааны хавтас яс

бэхт хясаа амьт. - зуувандуу хавтгай хэлбэртэй, цайвардуу бие нь хар ногоон толботой нэг зүйл нялцгай биетэн

хясаан ихтэй - хясал ихтэй

хясаантай хэрэг - гачлантай хэрэг

Зөв бичихзүй

Үг хувилгах зарчим

Кирил бичгийн зөв бичихзүй

хя|саа нэр. хясааны, хя­саанд, хясаанаас