хэрэлдэх
Монголоор[засварлах]
Үгийн гарал[засварлах]
Үгийн дуудлага[засварлах]
- [xereldĕ]
Үндэсний бичиг[засварлах]
- ᠭᠡ᠊ᠷᠠ᠊ᠯᠳ᠋ᠣ᠊ᠬᠥ
- (хэрэлдү)
Үгийн утга[засварлах]
- үйл.
- Хүмүүсийн хоорондоо санаа нийлэхгүй харилцан үгээр тэмцэлдэх, хэрүүл хийх
- Зарим амьтны хоорондоо ноцолдох
- шилж. Урт юмны хоорондоо орооцолдох
Ойролцоо үг[засварлах]
Нийлмэл үг[засварлах]
- хүмүүс хэрэлдэх - хүмүүс хоорондоо санаа зөрөн уурлаж маргалдах
- нохой хэрэлдэх - нохой хоорондоо архиралдан ноцолдох
- тахиа хэрэлдэх - тахиа бие биеэ тонших
- утас хэрэлдэх - урт утас орооцолдох
Зөв бичихзүй[засварлах]
Кирил бичгийн зөв бичихзүй[засварлах]
хэ|рэл|д/эх үйл. хэрэлдэнэ, хэрэлджээ
Үндэсний бичгийн зөв бичихзүй[засварлах]
Орчуулга[засварлах]
Хоршоо үг[засварлах]
Товчилсон үг[засварлах]
Хэлц үг[засварлах]
Өвөрмөц хэлц[засварлах]
Хэвшмэл хэлц[засварлах]
- Хэрэлдэх зантай хүн
- Цэнлүүрийн нуруу мэт
Аман зохиолд орсон нь[засварлах]
Зүйр үг[засварлах]
- Хэрэлдэхдээ цэцэн
- Хийхдээ мунхаг
Тайлбар: ажил хөдөлмөр муутай
- Хэрэлдсээр байгаад хэтийнхээ жаргалыг барах
Тайлбар: хэрүүлтэй газраас хишиг зайлдаг