хорш.
Монголоор[засварлах]
Үгийн гарал[засварлах]
Үгийн дуудлага[засварлах]
Үндэсний бичиг[засварлах]
Үгийн үндэс[засварлах]
Үгийн утга[засварлах]
- '.
- (хэрэглэж ашигласнаас хэрэггүй болж үлдсэн юм), хог цөв хорш. (хашин тосонд юм хайрч, буцалгаснаас үүсэх хог), хог шороо хорш
- шилж. Хүн, амьтныг муушаасан хэллэг
- шилж. Хэмхдэг, үйрмэг, үйрдэс, хаягдал
- шилж. Хэрэгцээгүй эд агуурс, хөрөнгө хогшил
Холбоо үг[засварлах]
- хогийн амьтан - өөдгүй, муу хүн
- талхны хог - талхны үйрмэг
- чихрийн хог - чихрийн хэрэггүй үлдэгдэл
- хогтой айл - хэрэгтэй хэрэггүй хадгалж хураасан новш ихтэй айл
Хоршоо үг[засварлах]
- [[]] [[]] - хэрэглэж ашигласнаас хэрэггүй болж үлдсэн юм
- хог цөв - хашин тосонд юм хайрч, буцалгаснаас үүсэх хог
- хог шороо - элдэв хэрэгцээнээс гарсан зүйл, тоос шороо
Ойролцоо үг[засварлах]
Эсрэг үг[засварлах]
Этгээд үг[засварлах]
Товчилсон үг[засварлах]
Өвөрмөц хэлц[засварлах]
- нүдний хог, шүдний мах - хэнд ч юунд ч хэрэггүй, гай удсан хүн