хандгай
Монголоор[засварлах]
Үгийн гарал[засварлах]
Үгийн дуудлага[засварлах]
- [xandăǧai]
Үндэсний бичиг[засварлах]
- ᠬᠠᠠᠳ᠋ᠠᡍᠠ᠊ᠢ
- (хандагаи)
Үгийн утга[засварлах]
- амьт.
- Бугынхан овгийн туруут хөхтөн, бие том, өргөн хавтгай эвэртэй, сахлаг үстэй, хүрэн бор зүсэмтэй ой хөвчид нутагладаг өвсөн тэжээлтэн гөрөөс
Ойролцоо үг[засварлах]
Нийлмэл үг[засварлах]
Зөв бичихзүй[засварлах]
Кирил бичгийн зөв бичихзүй[засварлах]
ханд|гай амьт.. хандгайн, хандгайд, хандгайгаас, о.тоо хандгайнууд
Үндэсний бичгийн зөв бичихзүй[засварлах]
ᠬᠠᠠᠳ᠋ᠠᡍᠠ᠊ᠢ ᠶᠢ᠊ᠨ
ᠬᠠᠠᠳ᠋ᠠᡍᠠ᠊ᠢ ᠳ᠋ᠣ
ᠬᠠᠠᠳ᠋ᠠᡍᠠ᠊ᠢ ᠊ᠢ᠊᠊ᠢ
ᠬᠠᠠᠳ᠋ᠠᡍᠠ᠊ᠢ ᠡᠴ᠊᠊ᠨ
ᠬᠠᠠᠳ᠋ᠠᡍᠠ᠊ᠢ ᠪᠡ᠊ᠷ
ᠬᠠᠠᠳ᠋ᠠᡍᠠ᠊ᠢ ᠲ᠋ᠠ᠊ᠢ
ᠬᠠᠠᠳ᠋ᠠᡍᠠ᠊ᠢ ᠡᠣ᠊᠊ᠷᠣ᠊ᡍᠣ
ᠬᠠᠠᠳ᠋ᠠᡍᠠ᠊ᠢ ᠪᠡ᠊᠊ᠨ
ᠬᠠᠠᠳ᠋ᠠᡍᠠ᠊ᠢ ᠨᠣ᠊ᡍᠣ᠊ᠣ᠊᠊ᠨ
- /~н /~д /~г /~аас /~аар /~тай /~ руу /~аа /~ууд
Орчуулга[засварлах]
Товчилсон үг[засварлах]
Хэлц үг[засварлах]
Өвөрмөц хэлц[засварлах]
Хэвшмэл хэлц[засварлах]
- Хааны хүү харцын аяыг дагана
- Хандгай буга уулын аяыг дагана
- Хандгай хошноготоо ялаархаг
- Тоодог бөгсөндөө ялаархаг
- Ятуу бухартаа ялаархаг
- Хандгай хошноготоо ялаархаг
Аман зохиолд орсон нь[засварлах]
Зүйр үг[засварлах]
- Хандгай амьт. Бугынхан овгийн туруут хөхтөн
- Бие том
- Өргөн хавтгай эвэртэй
- Сахлаг үстэй
- Хүрэн бор зүсэмтэй ой хөвчид нутагладаг өвсөн тэжээлтэн гөрөөс: хандгайг харваад оготно онох
Тайлбар: а.үүнийг зааж түүнийг дайруулах; б.зорилго, үр дүн хоёр зөрөх