тасархай
Монголоор[засварлах]
Үгийн гарал[засварлах]
Үгийн дуудлага[засварлах]
- [tasarxai]
Үндэсний бичиг[засварлах]
- ᠲ᠋ᠠᠰᠣ᠊᠊ᠷᠠᠠᠠ᠊ᠢ
- (тасурхаи)
Үгийн утга[засварлах]
- нэр.
- Салсан, тасарсан юм
- Салсан тасарсан юмны ором
- Онцгой, салангид, зожиг
- шилж. Хотойсон, нахийсан
Ойролцоо үг[засварлах]
Нийлмэл үг[засварлах]
- дээсний тасархай - дээснээс тасарч үлдсэн жижиг хэсэг
- олсны тасархай - олсноос тасарч үлдсэн жижиг хэсэг
- цаасны тасархай - цаасны өөдөс
- олноос тасархай байх - олноосоо сондгойрон зожигрох
- сүргээсээ тасархай явах - сүргээсээ сондгойрон салж явах
- амьдралаас тасархай - амьдралд байдаггүй, амьдралд байж боломгүй
- тасархай суух - бусдаас зожигрон суух
- уулын тасархайгаар давах - уулын ониор давах
- тасархай хамартай хүн - нахиу хамартай хүн
Зөв бичихзүй[засварлах]
Кирил бичгийн зөв бичихзүй[засварлах]
та|сар|хай нэр. олноос ~ байх
Үндэсний бичгийн зөв бичихзүй[засварлах]
ᠲ᠋ᠠᠰᠣ᠊᠊ᠷᠠᠠᠠ᠊ᠢ᠊᠊ᠢ᠊ᠳ᠋ᠠᡍᠣ
ᠲ᠋ᠠᠰᠣ᠊᠊ᠷᠠᠠᠠ᠊ᠢ᠊᠊ᠢ᠊ᠳ᠋ᠠᡍᠣ᠊ᠠᠠᠠ᠊ᠨ
- /~дуу /~дуухан
Орчуулга[засварлах]
Хоршоо үг[засварлах]
- тамтаг тасархай - юмны урагдсан, ноорсон, салбарсан хэсэг
- тасархай оторхой - алдаг оног, хэсэг бусаг
- тонж тасархай - онц тасархай, бусдаас онцгой
Товчилсон үг[засварлах]
Хэлц үг[засварлах]
Өвөрмөц хэлц[засварлах]
- яс махны тасархай/мах цусны тасархай - садан төрлийн холбоотой хүн
Хэвшмэл хэлц[засварлах]
- Нарны илчинд найргүй
- Тасархай цаазанд талгүй