тан

Wiktionary-с

Монголоор[засварлах]

Үгийн гарал[засварлах]

Үгийн дуудлага[засварлах]

[taŋ]

Үндэсний бичиг[засварлах]

ᠲ᠋‍ᠠ‍‍ᠠ‍᠊ᠢ᠊ᠡ᠋


(танг)

Галиглах зарчим

Үгийн утга[засварлах]

I нэр.
  1. Ургамлын зүйлийг нүдэж нунтаглан, хандалж уудаг монгол, хятад эмнэлэгт хэрэглэдэг бүдүүн ширхэгтэй нэг зүйл эм
II.
  1. тан газар (голын усны дундах элс хайр, чулуутай газар).
III чимээ.
  1. Төмөрлөг зүйлийг цохих, дэлдэхэд гарах дуу чимээ
  2. Хатуу нумыг тамшаалахад гарах дуу чимээ, дууны байдал;

Ойролцоо үг[засварлах]

Нийлмэл үг[засварлах]

тан авах - тан худалдан авах
тан уух - тусгайлан гар аргаар бэлдсэн бэлдмэл уух
тан түн хийх - төмөрлөг зүйлийг цохилох чимээ гарах
харанга тан хийх - харанга дэлдэхэд чимээ гарах

Зөв бичихзүй[засварлах]

Үг хувилгах зарчим

Кирил бичгийн зөв бичихзүй[засварлах]

тан нэр. ~ уух, тангийн, танд, тангаар

Үндэсний бичгийн зөв бичихзүй[засварлах]


Орчуулга[засварлах]

Хоршоо үг[засварлах]

  • эм тан - өвчин анагаах төрөл бүрийн эмийн бэлдмэл
  • түн тан - төмөрлөгийг цохих, дэлдэхэд гарах бөглүү хүнгэнэсэн чимээг дууриах аялга
  • тан тэн - юмыг цохих, дэлдэхэд гарах бөглүү цангинасан чимээг дууриах аялга
  • тан тин - юмыг цохих, дэлдэхэд гарах хангинах чимээг дууриах аялга

Товчилсон үг[засварлах]

Хэлц үг[засварлах]

Өвөрмөц хэлц[засварлах]

Хэвшмэл хэлц[засварлах]

Эм өгөвч эдгэхгүй
Тан өгөвч таарахгүй

Аман зохиолд орсон нь[засварлах]