сэргэлэн
чадамгай
Монголоор
[засварлах]Үгийн гарал
[засварлах]Үгийн дуудлага
[засварлах]- [sergeleŋ]
Үндэсний бичиг
[засварлах]- ᠰᠠ᠊ᠷᠬᠥ᠊ᠯᠠᠠ᠊ᠢ᠊ᠡ᠋
- (сэргүлэнг)
Үгийн утга
[засварлах]- тэм.
- Хүн, амьтны авхаалж самбаатай, цовоо чадамгай байдал
- Мал, амьтны хөдөлгөөн түргэн, сонор соргог; сэргэлэн амьтан;
Сэргэлэн
[засварлах]Нийлмэл үг
[засварлах]- сэргэлэн эр - авхаалжтай, цог золбоотой эр
- сэргэлэн явах - цог золбоотой явах
- сэргэлэн нүд - цог жавхаатай нүд
- сэргэлэн дэнж - өвс ногоо нь талхлагдаагүй сэвүүн сэргэг дэнж
Зөв бичихзүй
[засварлах]Кирил бичгийн зөв бичихзүй
[засварлах]сэр|гэ|лэн тэм.. ~ залуу, сэргэлэндүү
Үндэсний бичгийн зөв бичихзүй
[засварлах]ᠰᠠ᠊ᠷᠬᠥ᠊ᠯᠠᠠᢉᠳ᠋ᠠᠬᠥᠣ
ᠰᠠ᠊ᠷᠬᠥ᠊ᠯᠠᠠᢉᠳ᠋ᠠᠬᠥᠭᠡ᠊ᠨ
- /~дүү /~дүүхэн
Орчуулга
[засварлах]Хоршоо үг
[засварлах]Этгээд үг
[засварлах]- ГААТАЙ б.сэргэлэн, овсгоотой
- Бидний үед үнэхээр гаатай бөх олон байж билээ.
- Чи ч нээрээ гаатай байна шүү.
Товчилсон үг
[засварлах]Хэлц үг
[засварлах]Суугаа хүний суган доогуур Босоо хүний морин доогуур
Өвөрмөц хэлц
[засварлах]Хэвшмэл хэлц
[засварлах]- Савтай хүн сийрэг нь хэцүү
- Сэргэлэн хүн нягтлах нь хэцүү
- Сийсэн баянаас
- Сэргэлэн гуйлганч дээр
- Сэвтэй хүн сэрхий
- Сэргэлэн хүн нямбай
- Сэнс баянаас
- Сэргэлэн гуйранч дээр
- Эрүүл мэнд биендээ
- Сэргэлэн саруул аяндаа
Аман зохиолд орсон нь
[засварлах]Цэцэн үг
[засварлах]- Цэцэн сайд улсын эрдэнэ сэргэлэн эхнэр гэрийн эрдэнэ
Тайлбар: а.эрдэмтэй, чадвартай хүнийг хүндэтгэх нь зүйтэй; б.сайн эхнэрийг магтсан хэллэг