сэргэлэн
чадамгай
Монголоор[засварлах]
Үгийн гарал[засварлах]
Үгийн дуудлага[засварлах]
- [sergeleŋ]
Үндэсний бичиг[засварлах]
- ᠰᠠ᠊ᠷᠬᠥ᠊ᠯᠠᠠ᠊ᠢ᠊ᠡ᠋
- (сэргүлэнг)
Үгийн утга[засварлах]
- тэм.
- Хүн, амьтны авхаалж самбаатай, цовоо чадамгай байдал
- Мал, амьтны хөдөлгөөн түргэн, сонор соргог; сэргэлэн амьтан;
Сэргэлэн[засварлах]
Нийлмэл үг[засварлах]
- сэргэлэн эр - авхаалжтай, цог золбоотой эр
- сэргэлэн явах - цог золбоотой явах
- сэргэлэн нүд - цог жавхаатай нүд
- сэргэлэн дэнж - өвс ногоо нь талхлагдаагүй сэвүүн сэргэг дэнж
Зөв бичихзүй[засварлах]
Кирил бичгийн зөв бичихзүй[засварлах]
сэр|гэ|лэн тэм.. ~ залуу, сэргэлэндүү
Үндэсний бичгийн зөв бичихзүй[засварлах]
ᠰᠠ᠊ᠷᠬᠥ᠊ᠯᠠᠠᢉᠳ᠋ᠠᠬᠥᠣ
ᠰᠠ᠊ᠷᠬᠥ᠊ᠯᠠᠠᢉᠳ᠋ᠠᠬᠥᠭᠡ᠊ᠨ
- /~дүү /~дүүхэн
Орчуулга[засварлах]
Хоршоо үг[засварлах]
Этгээд үг[засварлах]
- ГААТАЙ б.сэргэлэн, овсгоотой
- Бидний үед үнэхээр гаатай бөх олон байж билээ.
- Чи ч нээрээ гаатай байна шүү.
Товчилсон үг[засварлах]
Хэлц үг[засварлах]
Суугаа хүний суган доогуур Босоо хүний морин доогуур
Өвөрмөц хэлц[засварлах]
Хэвшмэл хэлц[засварлах]
- Савтай хүн сийрэг нь хэцүү
- Сэргэлэн хүн нягтлах нь хэцүү
- Сийсэн баянаас
- Сэргэлэн гуйлганч дээр
- Сэвтэй хүн сэрхий
- Сэргэлэн хүн нямбай
- Сэнс баянаас
- Сэргэлэн гуйранч дээр
- Эрүүл мэнд биендээ
- Сэргэлэн саруул аяндаа
Аман зохиолд орсон нь[засварлах]
Цэцэн үг[засварлах]
- Цэцэн сайд улсын эрдэнэ сэргэлэн эхнэр гэрийн эрдэнэ
Тайлбар: а.эрдэмтэй, чадвартай хүнийг хүндэтгэх нь зүйтэй; б.сайн эхнэрийг магтсан хэллэг