сурвалжлах

Wiktionary-с

Монголоор[засварлах]

Үгийн гарал[засварлах]

Үгийн дуудлага[засварлах]

[surwalʤil]

Үндэсний бичиг[засварлах]

ᠰᠣ᠊᠊ᠷᠪᠤ᠊ᠯ᠊ᠵ᠊ᠢ᠊᠊ᠯ‍ᠠ‍‍ᠠ‍‍ᠠ‍ᠣ


(сурбулжила)

Галиглах зарчим

Үгийн утга[засварлах]

үйл.
  1. Уг үндэс, учир шалтгааныг нь мэдэхээр хөөцөлдөх; нягтлах
  2. Сурвалжилга хийх, сонин хэвлэл, радио телевизийг мэдээ мэдээллээр хангах зорилгоор байгууллага хүмүүстэй уулзаж баримт цуглуулах, бичих, боловсруулах

Ойролцоо үг[засварлах]

Нийлмэл үг[засварлах]

сурвалжилсан тэмдэглэл - хүн ба хэрэг явдлын учрыг сурвалжлан үзэж, сонсож, бодож сэтгэсэнээ тэмдэглэн өгүүлсэн нь
эрэн сурвалжлах - гэмт этгээдийг мөрдөн эрж сураглах
сурвалжлах хэсэг - судалж сурвалжлах ажлыг нь хийх хэсэг
сурвалжлах хүн - сурвалжлагын эзэн
сурвалжлан бичих - эрж сурж, нягталж бичих

Зөв бичихзүй[засварлах]

Үг хувилгах зарчим

Кирил бичгийн зөв бичихзүй[засварлах]

сур|валж|л/ах үйл. сурвалжил, сурвалж­лав; сурвалжилцгаах, сурвалжилчих

Үндэсний бичгийн зөв бичихзүй[засварлах]


Орчуулга[засварлах]

Товчилсон үг[засварлах]

ЭССЗ Эрэн Сурвалжлах Сэтгүүл Зүй

Хэлц үг[засварлах]

Өвөрмөц хэлц[засварлах]

Хэвшмэл хэлц[засварлах]

Аман зохиолд орсон нь[засварлах]