сурвалжлах
Монголоор[засварлах]
Үгийн гарал[засварлах]
Үгийн дуудлага[засварлах]
- [surwalʤil]
Үндэсний бичиг[засварлах]
- ᠰᠣ᠊᠊ᠷᠪᠤ᠊ᠯ᠊ᠵ᠊ᠢ᠊᠊ᠯᠠᠠᠠᠣ
- (сурбулжила)
Үгийн утга[засварлах]
- үйл.
- Уг үндэс, учир шалтгааныг нь мэдэхээр хөөцөлдөх; нягтлах
- Сурвалжилга хийх, сонин хэвлэл, радио телевизийг мэдээ мэдээллээр хангах зорилгоор байгууллага хүмүүстэй уулзаж баримт цуглуулах, бичих, боловсруулах
Ойролцоо үг[засварлах]
Нийлмэл үг[засварлах]
- сурвалжилсан тэмдэглэл - хүн ба хэрэг явдлын учрыг сурвалжлан үзэж, сонсож, бодож сэтгэсэнээ тэмдэглэн өгүүлсэн нь
- эрэн сурвалжлах - гэмт этгээдийг мөрдөн эрж сураглах
- сурвалжлах хэсэг - судалж сурвалжлах ажлыг нь хийх хэсэг
- сурвалжлах хүн - сурвалжлагын эзэн
- сурвалжлан бичих - эрж сурж, нягталж бичих
Зөв бичихзүй[засварлах]
Кирил бичгийн зөв бичихзүй[засварлах]
сур|валж|л/ах үйл. сурвалжил, сурвалжлав; сурвалжилцгаах, сурвалжилчих
Үндэсний бичгийн зөв бичихзүй[засварлах]
Орчуулга[засварлах]
Товчилсон үг[засварлах]
- ЭССЗ Эрэн Сурвалжлах Сэтгүүл Зүй