муна
Монголоор[засварлах]
Үгийн гарал[засварлах]
Үгийн дуудлага[засварлах]
- [mună]
Үндэсний бичиг[засварлах]
- ᠮᠣ᠊ᠨ᠋᠊ᠨ
- (муна)
Үгийн утга[засварлах]
- I нэр.
- Толгойн тал нь бүдүүн бөөрөнхийдүү, өөрөөс нь барих иш гаргасан, эсвэл тусгай иштэй цохих дэлдэх зэвсэг
- Тариа түнших түншүүр
- II.
Ойролцоо үг[засварлах]
Нийлмэл үг[засварлах]
- төмөр муна - төмрөөр хийсэн толгойн тал бүдүүн болоод бөөрөнхийдүү зэвсэг
- модон муна - модоор хийсэн толгойн тал нь булцгар том, өөрөөсөө иштэй зэвсэг
- түншүүр муна - ямар нэгэн зүйлийг түншин цохих зэвсэг
- савлуур муна - ямар нэгэн зүйлийг савж дэлдэх хэрэгсэл
- мунаар цохих - цохиход зориулсан зэвсгээр түншин нүдэх
- мунан шил - химийн шинжилгээ хийхэд хэрэглэдэг урт хүзүүтэй шил сав
- тарианы муна - тариа түнших түншүүр
Зөв бичихзүй[засварлах]
Кирил бичгийн зөв бичихзүй[засварлах]
му|на нэр. мунын, мунанд, мунаар, о.тоо мунууд
Үндэсний бичгийн зөв бичихзүй[засварлах]
Орчуулга[засварлах]
Хоршоо үг[засварлах]
- тэнэ муна - а.нөхцөл байдлыг үл харгалзан зорьсондоо хүрэх гэж хүчлэн зүтгэх байдал; б.биеийн тэнцвэр алдарсан мэт байдал
Товчилсон үг[засварлах]
Хэлц үг[засварлах]
Өвөрмөц хэлц[засварлах]
Хэвшмэл хэлц[засварлах]
- Муйхар – мууд
- Муна – гадсанд
- Муна нь хүнд бол
- Эсгий ч бол газарт ордог
- Муу муудаа дээрэлхэнэ
- Муна гадсандаа дээрэлхэнэ
- Муу муудаа жанжин
- Муна гадсандаа жанжин
- Муу нь муудаа жанжин
- Муна нь гадсандаа жанжин
Аман зохиолд орсон нь[засварлах]
Зүйр үг[засварлах]
- Муу даа жанжин
- Муна гадсандаа жанжин
Тайлбар: өөрөөс дорд, бядуу хүнийг дээрэлхэн дарлах зантай