молцог
Монголоор
[засварлах]Үгийн гарал
[засварлах]Үгийн дуудлага
[засварлах]- [molʦog]
Үндэсний бичиг
[засварлах]- ᠮᠣ᠊᠊ᠯᠴᠣ᠊᠊ᠬ
- (молчуг)
Үгийн утга
[засварлах]- нэр.
- Зарим ямаа, хонь, гөрөөс мэтийн адгуус амьтны хүзүүнд унжин явах бөөрөнхий, годгор хэлбэртэй ур; монцог
- хуучир. Хазаарын сагалдарга, хөмөлдрөгт унжуулсан цацагтай чимэг
Ойролцоо үг
[засварлах]Нийлмэл үг
[засварлах]- хос молцогтой ямаа - хүзүүндээ зэрэгцэн унжсан хоёр бөөрөнхий, годгор уртай ямаа
- молцог элс - хэсэг хэсгээрээ товойн тогтсон молцог мэт хэлбэртэй элсэн бөөм
- молцог хандгай амьт. - хоолойдоо гучин сантиметр хүрэх арьсан унжлагатай хандгай
Зөв бичихзүй
[засварлах]Кирил бичгийн зөв бичихзүй
[засварлах]мол|цог нэр. ~той ямаа, молцгийн, молцогт, молцгоос, о.тоо молцгууд
Үндэсний бичгийн зөв бичихзүй
[засварлах]
Орчуулга
[засварлах]Хоршоо үг
[засварлах]Товчилсон үг
[засварлах]Хэлц үг
[засварлах]Өвөрмөц хэлц
[засварлах]- молцог мэт дагуулах - биенээсээ салгалгүй авч явах
Хэвшмэл хэлц
[засварлах]- Муу хүн мундартай
- Молцог элс ярвигтай
Аман зохиолд орсон нь
[засварлах]Зүйр үг
[засварлах]- Муу хүн мундартай
- Молцог элс ярвигтай
Тайлбар: саад тотгор ихтэй