молцог

Wiktionary-с

Монголоор[засварлах]

Үгийн гарал[засварлах]

Үгийн дуудлага[засварлах]

[molʦog]

Үндэсний бичиг[засварлах]

ᠮᠣ᠊᠊ᠯᠴᠣ᠊᠊ᠬ


(молчуг)

Галиглах зарчим

Үгийн утга[засварлах]

нэр.
  1. Зарим ямаа, хонь, гөрөөс мэтийн адгуус амьтны хүзүүнд унжин явах бөөрөнхий, годгор хэлбэртэй ур; монцог
  2. хуучир. Хазаарын сагалдарга, хөмөлдрөгт унжуулсан цацагтай чимэг

Ойролцоо үг[засварлах]

Нийлмэл үг[засварлах]

хос молцогтой ямаа - хүзүүндээ зэрэгцэн унжсан хоёр бөөрөнхий, годгор уртай ямаа
молцог элс - хэсэг хэсгээрээ товойн тогтсон молцог мэт хэлбэртэй элсэн бөөм
молцог хандгай амьт. - хоолойдоо гучин сантиметр хүрэх арьсан унжлагатай хандгай

Зөв бичихзүй[засварлах]

Үг хувилгах зарчим

Кирил бичгийн зөв бичихзүй[засварлах]

мол|цог нэр. ~той ямаа, молцгийн, молцогт, молц­гоос, о.тоо молцгууд

Үндэсний бичгийн зөв бичихзүй[засварлах]


Орчуулга[засварлах]

Хоршоо үг[засварлах]

  • цацаг молцог - хазаарын сагалдарга, хөмөлдрөг зэргээс унжуулан зүүх чимэг

Товчилсон үг[засварлах]

Хэлц үг[засварлах]

Өвөрмөц хэлц[засварлах]

мол­цог мэт дагуулах - биенээсээ салгалгүй авч явах

Хэвшмэл хэлц[засварлах]

Муу хүн мундартай
Молцог элс ярвигтай

Аман зохиолд орсон нь[засварлах]

Зүйр үг[засварлах]

Муу хүн мундартай
Молцог элс ярвигтай

Тайлбар: саад тотгор ихтэй