молцог
Монголоор[засварлах]
Үгийн гарал[засварлах]
Үгийн дуудлага[засварлах]
- [molʦog]
Үндэсний бичиг[засварлах]
- ᠮᠣ᠊᠊ᠯᠴᠣ᠊᠊ᠬ
- (молчуг)
Үгийн утга[засварлах]
- нэр.
- Зарим ямаа, хонь, гөрөөс мэтийн адгуус амьтны хүзүүнд унжин явах бөөрөнхий, годгор хэлбэртэй ур; монцог
- хуучир. Хазаарын сагалдарга, хөмөлдрөгт унжуулсан цацагтай чимэг
Ойролцоо үг[засварлах]
Нийлмэл үг[засварлах]
- хос молцогтой ямаа - хүзүүндээ зэрэгцэн унжсан хоёр бөөрөнхий, годгор уртай ямаа
- молцог элс - хэсэг хэсгээрээ товойн тогтсон молцог мэт хэлбэртэй элсэн бөөм
- молцог хандгай амьт. - хоолойдоо гучин сантиметр хүрэх арьсан унжлагатай хандгай
Зөв бичихзүй[засварлах]
Кирил бичгийн зөв бичихзүй[засварлах]
мол|цог нэр. ~той ямаа, молцгийн, молцогт, молцгоос, о.тоо молцгууд
Үндэсний бичгийн зөв бичихзүй[засварлах]
Орчуулга[засварлах]
Хоршоо үг[засварлах]
Товчилсон үг[засварлах]
Хэлц үг[засварлах]
Өвөрмөц хэлц[засварлах]
- молцог мэт дагуулах - биенээсээ салгалгүй авч явах
Хэвшмэл хэлц[засварлах]
- Муу хүн мундартай
- Молцог элс ярвигтай
Аман зохиолд орсон нь[засварлах]
Зүйр үг[засварлах]
- Муу хүн мундартай
- Молцог элс ярвигтай
Тайлбар: саад тотгор ихтэй