мансуурах
Монголоор[засварлах]
Үгийн гарал[засварлах]
Үгийн дуудлага[засварлах]
- [maŋsu:r]
Үндэсний бичиг[засварлах]
- (мангсигура)
Үгийн утга[засварлах]
- үйл.
- Мансууруулагч бодосоос хордох, мансууралд орох
- шилж. Дүйнгэтэн маанагтах
Утга зохиолын жишээ[засварлах]
- Цаг зуурын хоосон цэнгэлд мансуурах сэтгэлд ташуурч… билээ. С.Эрдэнэ. Хонгор зул;
- Амьтны халуун цусанд мансуурсан чоно гэдэг ийм байдаг байна. Б.Бааст. Алтайн хөх дөнөн.,
- Мансууран нозоорч “зөөлөн бөхөд” ялагдахын даваанд тулав. Б.Нямаа. Арандалынхан.
Ойролцоо үг[засварлах]
Нийлмэл үг[засварлах]
- архинд мансуурах - архинд хордох
- мансуурах дон - сэтгэхүйд нөлөөлөх ямар нэгэн эм, бодосыг олон удаа хэрэглэсээр сүүлдээ ямар ч аргаар хамаагүй уг бодосыг олж хэрэглэх шаардлагатай болох сэтгэцийн эмгэг
- толгой нь мансуурах - толгой нь эргэн маанагтах, будлих
- мансууран нозоорох - халууцан нойрмоглох
Зөв бичихзүй[засварлах]
Кирил бичгийн зөв бичихзүй[засварлах]
ман|суу|р/ах үйл. *жаргал цэнгэлдээ ~ шилж. (дүйнгэдэх) толгой ~, мансуурна, мансуурлаа, мансууръя, мансуурч; мансуурцгаах, мансуурчих
Үндэсний бичгийн зөв бичихзүй[засварлах]
Орчуулга[засварлах]
Товчилсон үг[засварлах]
Хэлц үг[засварлах]
Өвөрмөц хэлц[засварлах]
- цэнгэлд мансуурах - жаргал цэнгэлд ихэд автах