малар

Монголоор

Үгийн дуудлага

[]

Үндэсний бичиг

ᠮ‍ᠠ‍᠊ᠯᠣ᠊᠊ᠷ

Галиглах зарчим

Үгийн утга

I амьт.

1. Мануулын нэгэн зүйл, биеэр мууртай төстэй, толгой бөөрөн­хий, хошуу охор, хамрын үзүүр халцгай, сахал урт, ам том, нүд дүгрэг, сүүл уртавтар, дөрвөн мөч нь нарийвтар урт бөгөөд хурц махир хумстай, бүх бие нь шаргал, хар алаг сортой, хэвлий цайвар нэгэн зүйл махан идэшт хөхтөн; малар мануул амьт. (толгой дүгрэг, хошуу охор, хамрын үзүүр нүцгэн, ам том, сахал урт, бие бүдүүвтэр болоод бөгтөр, махир хумстай, говь тал, манх дов болон уулын шугуй, бусад амьтны нүх, чулууны завсар, ганга зэрэгт амьдарч, шөнө гарч, тарвага, алагдаага, оготно, зэрэг мэрэгчид, жижиг шувуугаар хооллодог мийн төрлийн нэг зүйл амьтан).

II.

Нийлмэл үг

малар өтөг амьт. - бие дөрвөөс таван тохой урт, сүүл охор, толгой, цээж, хэвлий, нуруу, бөгс орчмоор цагаан, дөрвөн мөч хар хүрэн, үс өтгөн бөгөөд нягт, хүйтэнд тэсвэртэй нэгэн зүйлийн хөхтөн

Зөв бичихзүй

Үг хувилгах зарчим