даллага
Монголоор[засварлах]
Үгийн гарал[засварлах]
Үгийн дуудлага[засварлах]
- [dallaǧă]
Үндэсний бичиг[засварлах]
- ᠲ᠋ᠠ᠊ᠯᠠ᠊ᠯ᠊ᠭᠠ
- (далалг-а)
Үгийн утга[засварлах]
- I нэр.
- Даллаж өгөх дохио.
- II нэр.шашин.
- Буян хишиг хурайлж, нас буянаа арвижуулах бэлгэдэл, бишрэлийн зан үйл; даллага авснаас хойш гурав хоног гадагш юм гаргах, мал худалдаж наймаалах тэргүүтнийг цээрлэнэ
Ойролцоо үг[засварлах]
Нийлмэл үг[засварлах]
- даллага авахуулах - лам залж, даллагын зан үйлийг гүйцэтгүүлэх
- даллагын сум - даллагын зан үйлд хэрэглэх нэг зүйл бэлгэдлийн зэмсэг; төмөр зэвтэй сум
- даллагын уут - даллага авсан идээ будааны дээжийг агуулан хадгалах уут, сав суулга
- даллагын хувин - даллагын зан үйлд хэрэглэх голдуу гурван бүслүүртэй, хоёр талдаа сэнжтэй, агар болон зэс, гууль, мөнгөөр хийсэн хувин; даллагын үед түүнд сүү, айраг тарагны аль нэгээр дүүргэж, хувингийн амсрыг шар тос, өрөм зөөхийгөөр чимнэ
Зөв бичихзүй[засварлах]
Кирил бичгийн зөв бичихзүй[засварлах]
дал|ла|га нэр. даллагын уут, даллагыг, даллагад, даллагаар
Үндэсний бичгийн зөв бичихзүй[засварлах]