галуу(н)
Монголоор[засварлах]
Үгийн гарал[засварлах]
Үгийн дуудлага[засварлах]
- [ǧaltᴧ]
Үндэсний бичиг[засварлах]
- (галту)
Үгийн үндэс[засварлах]
Үгийн утга[засварлах]
- амьm.
- Урт хүзүүтэй, хавтгай хамшгар урт хошуутай, хөөвөр өд сайтай, усны, нүүдлийн шувуу
Холбоо үг[засварлах]
- галуу үржүүлэх - галуу өсгөх
- галууны байр/галууны хашаа - галуу байрлах газар
- галууны дэгдээхэй/галууны зулзага - галууны үр төл
- бор галуу амьт. - зэрлэг галууны нэг зүйл
- хярууч галуу амьт. - зэрлэг галуу
- чүй галуу - нэг зүйл хар толгойт галуу
- галуун идээр урга. - нуга, элсэн товцог, гуу жалгын хөвөө ирмэгээр ургадаг олон наст өвс
- галуун таваг урга. - шувууны таваг мэт хэлбэр бүхий навчтай, хорин сантиметр орчим өндөр, ишийн бүдүүн нь дэрсний хир, говирхог газар ургадаг, шарилжны төрлийн дэрсэрхүү өвс
Хоршоо үг[засварлах]
Ойролцоо үг[засварлах]
Эсрэг үг[засварлах]
Этгээд үг[засварлах]
Товчилсон үг[засварлах]
Өвөрмөц хэлц[засварлах]
- галуу дуурайж хэрээ хөлөө хөлдөөх - өөрт ахадсан, зохисгүй юм дуурайж хохирох
- галуун хүзүүт - өндөр нарийн хоолойтой шил, ваараар хийсэн сав, голдуу архи дарс хийнэ
Хэвшмэл хэлц[засварлах]
Аман зохиолд орсон нь[засварлах]
Зүйр үг[засварлах]
- Галуу явбал дуугаа
- Хүн явбал нэрээ
Тайлбар: хэзээ хаана ч явсан нэр төрөө хичээж хамгаалж явах нь чухал