бод
Монголоор[засварлах]
Үгийн гарал[засварлах]
Үгийн дуудлага[засварлах]
- [bodʌ]
Үндэсний бичиг[засварлах]
- ᠪᠤᠳ᠋᠊ᠨ
- (бода)
Үгийн утга[засварлах]
- I нэр.
- Адуу, тэмээ, үхрийн ерөнхий нэр; урт хөлийн мал
- Малыг үнэ хаялцуулан бодох нэгж; адуу, үхэр нь тус тус нэжгээд, тэмээ 1,52, 57 хонь, 710 ямааг тус тус нэжгээд бод гэнэ.
- II нэр.зурхай.
- Бие, бодос
- III нэр.хуучир.
- Том будаа
- IV.
- шатрын бод (шатрын ноён, хүүгээс бусад дүрсүүд), бод алдах гэмгүй, бодлого алдах хэцүү цэцэн. (аливаа ажил хэргийг сайтар бодож байж хийх хэрэгтэй).
Ойролцоо үг[засварлах]
Нийлмэл үг[засварлах]
- бод мал - адуу, үхэр, тэмээ зэрэг урт хөлийн мал
- таван махбод - ус, гал, мод, төмөр, шороон махбод
- таван махбодыг бодох түшмэл хуучир. - цаг улирлын тооны бичгийн таван махбод, долоон гарагийг бүртгэн бодох хүн
- бод будаа - том ширхэгтэй будаа
Зөв бичихзүй[засварлах]
Кирил бичгийн зөв бичихзүй[засварлах]
бод нэр. бодод, боддоо, бодоор
Үндэсний бичгийн зөв бичихзүй[засварлах]
Орчуулга[засварлах]
Товчилсон үг[засварлах]
Хэлц үг[засварлах]
Өвөрмөц хэлц[засварлах]
Хэвшмэл хэлц[засварлах]
- Бод алдахад гэмгүй ч
- Бодлого алдвал хэцүү
Аман зохиолд орсон нь[засварлах]
Цэцэн үг[засварлах]
- Бод алдах гэмгүй
- Бодлого алдах хэцүү
Тайлбар: аливаа ажил хэргийг сайтар бодож байж хийх хэрэгтэй