анир
Монголоор[засварлах]
Үгийн гарал[засварлах]
Үгийн дуудлага[засварлах]
- [ȧnir]
Үндэсний бичиг[засварлах]
- ᠠᠨᠢᠷ
- (анир)
Үгийн утга[засварлах]
- I нэр.
- Дуунаас дам доргин гарах чимээ, бараг үл мэдэгдэм сонсдох дууриан
- хэл шинж. Авиа, шуугиан;
- II нэр.
- Хүний чанар чансаа
- III тэм.
- Маш, тун
Ойролцоо үг[засварлах]
Нийлмэл үг[засварлах]
- анир авах - чимээ авах
- анир гарах - чимээ гарах
- анир авах - холын чимээ сонордох
- анир мэдэх - а.сэжиг авах; б.чимээ авах; в.ямар нэг юмны тухай там тум сонсох
- хүний аниргүй - хүний чанар үгүй
- анир хол - маш хол
Зөв бичихзүй[засварлах]
Кирил бичгийн зөв бичихзүй[засварлах]
а|нир нэр.
Үндэсний бичгийн зөв бичихзүй[засварлах]
Орчуулга[засварлах]
Хоршоо үг[засварлах]
- чимээ/чимээ анир - дуу шуугиан, дуу чимээ