андуу
Монголоор[засварлах]
Үгийн гарал[засварлах]
Үгийн дуудлага[засварлах]
- [andu:]
Үндэсний бичиг[засварлах]
- ᠡᠠᠠᠳ᠋ᠠᡍᠣ
ᠡᠠᠠᠳ᠋ᠣ᠊ᠣ
- (андагу)
Үгийн утга[засварлах]
- I дай.
- Андуурал, эндүүрэл, ташаарал, самуурал
- II нэр.
- Шингэн юм хийж, тэмээнд ачиж зөөх модон хавчиг
- Сүм хийдийн газар манж хийдэг зэс сав.
- III тэм.
- Тэмээ унасан хүн хөлөөрөө хавирч давирсаар арьс үсийг нь халцсан нь; мөн ачаа муу татсанаас савлаж цохих зэргээс болж тэмээний арьс үс холцорч гэмтсэн нь.
- IV нэр.яриа.
- Төвд
Ойролцоо үг[засварлах]
Нийлмэл үг[засварлах]
- андуу санах - буруу бодох, буруу санах
- андуу харах - зөрүү харах, эндүүрэх
- айрагны андуу - айраг, цагаа хийх модон хавчиг
- усны андуу - усны сав, усны хавчиг
- андуу нарын гудамж - төвдүүдийн оршин суудаг гудамж
Зөв бичихзүй[засварлах]
Кирил бичгийн зөв бичихзүй[засварлах]
ан|дуу I.нэр. ~ ташаа хорш.
Үндэсний бичгийн зөв бичихзүй[засварлах]
Орчуулга[засварлах]
Хоршоо үг[засварлах]
Товчилсон үг[засварлах]
Хэлц үг[засварлах]
Өвөрмөц хэлц[засварлах]
Хэвшмэл хэлц[засварлах]
- Алаг булаг адуунд байдаг
- Андуу буруу аманд байдаг
- Андуу дуулахгүй бол үгүй гэдэг үгүй
- Андуу мэх биш
- Хатуу зөөлөн биш