ангир
Монголоор[засварлах]
Үгийн гарал[засварлах]
=Үгийн дуудлага[засварлах]
Ангир
Үндэсний бичиг[засварлах]
- ᠡᠠᠩᢉᠢ᠊ᠷ
- (анггир)
Үгийн утга[засварлах]
- I амьт.
- Монгол орны бүх нуур, гол, булаг, шанд, задгай ус бүхий газар цаг цагаар сэлгэн нүүж, өндөглөн зусдаг нүүдлийн шувуу, цайвар толгойтой, голдуу гал шар биетэй, эрэгчин нь хүзүүндээ хар цагариган судалтай, усанд умбах, хөвөхдөө чадамгай; лам шувуу
- II тэм.
- Улбар шар өнгө
Ойролцоо үг[засварлах]
Нийлмэл үг[засварлах]
- ангирын хөл урга. - янз наанги цагаантай адил, төмс нь улаан, цагаан хоёр зүйл бий, чанаж идэхэд амттай
- ангир шар - улбар шар өнгө
- ангир - шар
- уураг - төрсний дараах эхний хоёроос гурван хоногт ялгарах уураглаг өтгөн сүү
Зөв бичихзүй[засварлах]
Кирил бичгийн зөв бичихзүй[засварлах]
ан|гир нэр. ангирт тэм. (улбар шар) ~ шар уураг
Үндэсний бичгийн зөв бичихзүй[засварлах]
Орчуулга[засварлах]
Хоршоо үг[засварлах]
Товчилсон үг[засварлах]
Хэлц үг[засварлах]
Өвөрмөц хэлц[засварлах]
Хэвшмэл хэлц[засварлах]
- Ангир уургийг ээжээс хүртдэг
- “А” үсгийг багшаасаа сурдаг
- Арван сар гэдсэндээ эс тээвч
- Ангир шар уургаа эс хөхүүлэвч
- Ар өврийгөө элээж
- Арван дээрх будаагаа өгч өсгөсөн хойно ялгаагүй
Аман зохиолд орсон нь[засварлах]
"Нялх үрээ гилэн (хөөн) ядаж, нядлан идэх нүгэлт ангир мэт"