ёо
Монголоор[засварлах]
Үгийн гарал[засварлах]
Үгийн дуудлага[засварлах]
- [jo:]
Үндэсний бичиг[засварлах]
- ᠶᠣ᠊ᠣ
ᠶᠣ᠊
- (йо)
Үгийн утга[засварлах]
- I нэр.
- Шаазан ваар зэргийг шатаах зуух, ёу.
- II аялга.
- Тэсэхүйеэ зовуурилан өвдөхөд дуугарах аялга
- Бах таваа хангаж, даажигнан гайхахад гарах аялга үг;
- III амьт.
- Загастай нуур голд хосоороо амьдардаг, усанд сэлж шумбахдаа сайн, нягт өтгөн өдтэй нэгэн зүйл шувуу
- IV нэр.эрдэнэ.
- Эрдэнийн чулуу
- V нэр.
- Амьтны нуруу, нурууны арьс.
Ойролцоо үг[засварлах]
Нийлмэл үг[засварлах]
- ёо нугас - ахууна
- ёо шувуу - ёо нугас
- ёо хас - маш гялгар гэрэлтэй хас
Зөв бичихзүй[засварлах]
Кирил бичгийн зөв бичихзүй[засварлах]
ёо аялга.
Үндэсний бичгийн зөв бичихзүй[засварлах]
Орчуулга[засварлах]
Хоршоо үг[засварлах]
Товчилсон үг[засварлах]
Хэлц үг[засварлах]
Өвөрмөц хэлц[засварлах]
Хэвшмэл хэлц[засварлах]
- Ёв гэх заргагүй
- Ёо гэх өвчингүй
- За гэвэл яг
- Ёо гэвэл таг