телефон

Wiktionary-с

Монголоор[засварлах]

Үгийн гарал[засварлах]

Үгийн дуудлага[засварлах]

[tilfo:n]

Үндэсний бичиг[засварлах]

ᠲ᠋ᠸ᠊ᠯᠸᠹᠦ᠊ᠨ


(телефон)

Галиглах зарчим

Үгийн утга[засварлах]

нэр.
  1. телефон утас (харилцуур утас), телефоны тоолуур (харилцах утсаар ярьсан хугацаа, ярьсан утасны дугаар, төлбөр зэргийг тооцоолон гаргах төхөөрөмж), телефон станц (хэрэглэгчийн захиалагчийн дагуу тодорхой хаягаар холболт үүсгэдэг техникийн цогцолбор), телефон сүлжээ (тодорхой нэг нутаг дэвсгэрт хоорондоо алслагдсан хэрэглэгчдийн хооронд цахилгаан соронзон долгионы тусламжтайгаар яриа дамжуулахаар байгуулсан техникийн цогцолбор), телефон холбоо (алсад цахилгаан соронзон долгионоор яриаг дамжууж, хүлээн авдаг холбооны нэг төрөл), телефон банк (тухайн банкинд харилцах данстай үйлчлүүлэгч телефон утаснаас мөнгөн гүйлгээ хийж болох санхүүгийн үйлчилгээ).

Ойролцоо үг[засварлах]

Нийлмэл үг[засварлах]

Зөв бичихзүй[засварлах]

Үг хувилгах зарчим

Кирил бичгийн зөв бичихзүй[засварлах]

те|ле|фон нэр. телефонд, телефоноор, о.тоо телефонууд

Үндэсний бичгийн зөв бичихзүй[засварлах]


Орчуулга[засварлах]

Товчилсон үг[засварлах]

АТС Автомат Телефон Станц
ТА Телефон Аппарат
ТРАХ Телефон, Радио Ашиглалтын Хороо
ТС Телефон Станц
ТХТ Телефон Хэрэглэгчийн Товчоо

Хэлц үг[засварлах]

Өвөрмөц хэлц[засварлах]

Хэвшмэл хэлц[засварлах]

Аман зохиолд орсон нь[засварлах]