танхай

Wiktionary-с

Монголоор[засварлах]

Үгийн гарал[засварлах]

Үгийн дуудлага[засварлах]

[taŋxai]

Үндэсний бичиг[засварлах]

ᠲ᠋‍ᠠ‍‍ᠠ‍ᠭᠡ‍ᠠ‍‍ᠠ‍᠊ᠢ
(тангхаи)

Галиглах зарчим

Үгийн утга[засварлах]

тэм.
  1. Зан үйл, ёс зүйгээс гажуу, хүмүүжилгүй, даруулгагүй, хэрцгий
  2. Ажил сургуульгүй, сэлгүүцэн тэнэдэг
  3. шилж. Сод гарамгай, авьяаслаг

Ойролцоо үг[засварлах]

Нийлмэл үг[засварлах]

танхай залуу - хүмүүжилгүй, даруулгагүй залуу
танхай хүн - балмад, дээрэнгүй хүн
танхайн хэрэг - олон нийтийн газар юмуу хүний хувийн эзэмшилд ёс бус аашлан балмад зан гаргасан хэрэг
танхай явах - ажил хөдөлмөр хийхгүй залхууран дэмий явах
билэг танхай - гаргууд авъяастай, сод авъяастай
билэг танхай найрагч - сод авъяаслаг найрагч
билэг танхай эрдэмтэн - сод гарамгай эрдэмтэн

Зөв бичихзүй[засварлах]

Үг хувилгах зарчим

Кирил бичгийн зөв бичихзүй[засварлах]

тан|хай тэм.. ~ хүн

Үндэсний бичгийн зөв бичихзүй[засварлах]

ᠲ᠋‍ᠠ‍‍ᠠ‍ᠭᠡ‍ᠠ‍‍ᠠ‍᠊ᠢ᠊᠊ᠢ᠊ᠳ᠋‍ᠠ‍ᡍᠣ
ᠲ᠋‍ᠠ‍‍ᠠ‍ᠭᠡ‍ᠠ‍‍ᠠ‍᠊ᠢ᠊᠊ᠢ᠊ᠳ᠋‍ᠠ‍ᡍᠣ᠊‍ᠠ‍‍ᠠ‍‍ᠠ‍᠊ᠨ

/~дуу /~дуухан

Орчуулга[засварлах]

Хоршоо үг[засварлах]

Товчилсон үг[засварлах]

Хэлц үг[засварлах]

Өвөрмөц хэлц[засварлах]

Хэвшмэл хэлц[засварлах]

Таамаг сэжиг ихэдвэл танил нөхрөөс хагацаана
Танхай явдал ихэдвэл талд хоцорч өнчирнө

Аман зохиолд орсон нь[засварлах]

Цэцэн үг[засварлах]

Танхай явдал ихэдвэл таагүй явдал учрах

Тайлбар: танхай балмад явдал зөвхөн таагүй зүйл дагуулдаг

Танхай тэнэг хоёр тамтаг болдог

Тайлбар: танхай дээрээ тэнэг бол хүний оронцог болно