им
Монголоор[засварлах]
Үгийн гарал[засварлах]
Үгийн дуудлага[засварлах]
- [im]
Үндэсний бичиг[засварлах]
- ᠡ᠊᠊ᠢ᠊᠊ᠮ
- (им)
Үгийн утга[засварлах]
- I нэр.
- Хүн, амьтны төмс, засааны өөр нэр
- II нэр.
- Малын чихийг хайчилж тэмдэглэсэн таних тэмдэг
- III дай.
- Нам гүм, анир чимээгүй
- IV нэр.
- Ямхыг гучин хоёр хуваасны нэг.
Ойролцоо үг[засварлах]
Нийлмэл үг[засварлах]
- им унжих - а.засаа унжих; б.ивэрхий өвчин хөдлөх
- малын им - малын чихний хайчилбар, цоолбор тэмдэг
- онь им - чихний хойд, үзүүр этгээдээс ухаж авсан тэмдэг
- ухмал им - чихний хойд, дунд этгээс ухаж авсан тэмдэг
- им жим суух - а.нам гүм байх; аг чиг амьдрах; б.гаж муу үйлээ түр зогсох
Зөв бичихзүй[засварлах]
Кирил бичгийн зөв бичихзүй[засварлах]
им нэр. имийн, имд, имээр, о.тоо имүүд
Үндэсний бичгийн зөв бичихзүй[засварлах]