дөлгөөн
Монголоор[засварлах]
Үгийн гарал[засварлах]
Үгийн дуудлага[засварлах]
- [dцlgц:n]
Үндэсний бичиг[засварлах]
- ᠲ᠋ᠣ᠊᠊ᠢ᠊᠊ᠯᠣ᠊ᠭᠡ᠊ᠨ
- (дөлүгэн)
Үгийн утга[засварлах]
- тэм.
- Алгуур, тайван, намуун, тогтуун
- шилж. Өндөр бөгөөд эгц биш; аюухан буусан налуу газар
- шилж. Халуун хүйтэн нь ая тааруу, намжуу;
Ойролцоо үг[засварлах]
Дөлгөөхөн тайван тогтуун
Нийлмэл үг[засварлах]
- газрын дөлгөөнийг дагах - бартаагүй тэгшхэн газраар явах
Зөв бичихзүй[засварлах]
Кирил бичгийн зөв бичихзүй[засварлах]
дөл|гөөн тэм.. дөлгөөвтөр
Үндэсний бичгийн зөв бичихзүй[засварлах]
ᠲ᠋ᠣ᠊᠊ᠢ᠊᠊ᠯᠣ᠊ᠭᠡᠠᠳ᠋ᠠᠬᠥᠣ
ᠲ᠋ᠣ᠊᠊ᠢ᠊᠊ᠯᠣ᠊ᠭᠡᠠᠳ᠋ᠠᠬᠥᠭᠡ᠊᠊ᠨ
ᠲ᠋ᠣ᠊᠊ᠢ᠊᠊ᠯᠣ᠊ᠭᠡᠭᠡ᠊ᠨ
- /~дүү /~дүүхэн /~хөн
Орчуулга[засварлах]
Хоршоо үг[засварлах]
- намуун дөлгөөн - а.их усны тогтуун урсгал; б.шилж. уян дөлгөөн зан
- номхон дөлгөөн - ааш зан аядуу зөөлөн, тогтуун
- усгал дөлгөөн - ааш авир болон нүдний харц намуун зөөлөн, тогтуун
Товчилсон үг[засварлах]
Хэлц үг[засварлах]
Өвөрмөц хэлц[засварлах]
Хэвшмэл хэлц[засварлах]
- Төв шударга сэтгэл өөр бусдыг баясгана
- Дөлгөөн номхон зан түмэн олныг баясгана
Аман зохиолд орсон нь[засварлах]
Зүйр үг[засварлах]
- Дөлгөөн тэм. #Алгуур
- Тайван
- Намуун
- Тогтуун: намуун дөлгөөн хорш. (а.их усны тогтуун урсгал; б.шилж. уян дөлгөөн зан); их мөрөн дөлгөөн
- Эрдэмт хүн даруу
Тайлбар: ухаантай эрдэмтэй хүн намуун тайван зантай байдаг