бул
Монголоор[засварлах]
Үгийн гарал[засварлах]
Үгийн дуудлага[засварлах]
- [bul]
Үндэсний бичиг[засварлах]
- ᠪᠤ᠊ᠯᠣ
- (булу)
Үгийн утга[засварлах]
- I нэр.
- Тэрэгний голыг тойрон эргэх, мод төмрөөр хийсэн хөндий булцуу, дугуйн төвийн бүдүүн хэсэг
- Эсгийг чирэхэд голын хоёр үзүүрт угладаг суран оосор бүхий нүхтэй мод;
- шилж. Асар их тээр саад
- Дугуй тэрэг.
- II нэр.
- Овоолон цогцолсон жижигхэн бухал
Ойролцоо үг[засварлах]
Нийлмэл үг[засварлах]
- тэрэгний бул - модон ба төмөр тэрэгний дугуйн хигээс шаах төвийн булцуут хэсэг
- индүү бул - зам засах техник
- бул чулуу - а.моголцог янзтай том ургаа хад чулуу; б.шилж. хүнд, дааж давахад бэрх саад бэрхшээл
- бул барих - бухал овоолох
- нэг бул өвс - нэг татах бухал өвс
Зөв бичихзүй[засварлах]
Кирил бичгийн зөв бичихзүй[засварлах]
бул нэр. булыг, булны, буланд, булд, булнаас
Үндэсний бичгийн зөв бичихзүй[засварлах]
Орчуулга[засварлах]
Товчилсон үг[засварлах]
Хэлц үг[засварлах]
Өвөрмөц хэлц[засварлах]
Хэвшмэл хэлц[засварлах]
- Булаг ч эзэнтэй
- Бул хар чулуу ч эзэнтэй
Аман зохиолд орсон нь[засварлах]
Зүйр үг[засварлах]
- Булаар жанчихад инээж
- Булгаар зүлгэхэд уйлах
Тайлбар: өрөвдөхөд өр өшиглөх гэгч