аялгуу
Монголоор[засварлах]
Үгийн гарал[засварлах]
Үгийн дуудлага[засварлах]
- [ajalǧu:]
Үндэсний бичиг[засварлах]
- ᠡᠠᠶᠡ᠊ᠯᡍᠣ
- (айалгу)
Үгийн утга[засварлах]
- I нэр.
- Дуу хөгжмийн тус тусдаа биеэ дааж, яруу сайхан сонсогдохоор нэгэн зэрэг дуурьсан эгшиглэх олон аяны цогцос нийлбэр нэр
- Авианы уран яруу зохирол
- Үг ярианы дуудлага, хөг
- II нэр.хэл шинж.
- Нэгэн хэлний доторх нутаг нутгийн хэл ярианы онцлог шинжит төрх
Ойролцоо үг[засварлах]
Нийлмэл үг[засварлах]
- дуу аялгууны ухаан - хөгжмийн давхар олон аяны зохирол, найрал, хэлбэр шинжийг судлах ухаан
- аялгуу сайхан - яруу зохиролтой
- аялгуу судлал - аливаа хэлний нутгийн аялгуу, аман аялгуу судалдаг хэл шинжлэлийн салбар
- нутгийн аялгуу - нутаг нутагт хэлдэг аман яриа
Зөв бичихзүй[засварлах]
Кирил бичгийн зөв бичихзүй[засварлах]
аял|гуу нэр.
Үндэсний бичгийн зөв бичихзүй[засварлах]
ᠡᠠᠶᠡ᠊ᠯᠠᡍᠣ᠊᠊ᠨ ᠊ᠣ
ᠡᠠᠶᠡ᠊ᠯᠠᡍᠣ᠊᠊ᠨ ᠳ᠋ᠣ
ᠡᠠᠶᠡ᠊ᠯᡍᠣ ᠊ᠢ᠊᠊ᠢ
ᠡᠠᠶᠡ᠊ᠯᠠᡍᠣ᠊᠊ᠨ ᠡᠴ᠊᠊ᠨ
ᠡᠠᠶᠡ᠊ᠯᡍᠣ ᠪᠡ᠊ᠷ
ᠡᠠᠶᠡ᠊ᠯᡍᠣ ᠲ᠋ᠠ᠊ᠢ
ᠡᠠᠶᠡ᠊ᠯᡍᠣ ᠪᠡ᠊᠊ᠨ
ᠡᠠᠶᠡ᠊ᠯᡍᠣ ᠨᠣ᠊ᡍᠣ᠊ᠣ᠊᠊ᠨ
- /~ы /~д /~г /~аас /~аар /~тай /~аа /~нууд
Орчуулга[засварлах]
Хоршоо үг[засварлах]
- дуу аялгуу - дуу авиа
- хөг аялгуу - хөгжмийн яруу сайхан хэмнэл
- хэл аялгуухэл шинж. - газар нутаг, нийгмийн талаар нягт холбоо бүхий хэсэг бүлэг хүний харилцдаг тухайн хэлний салбар, мөн тэдгээр салбар хэлнүүдийн ерөнхий нэр
- үг аялгуу - хэлний үндсэн нэгж болон түүний хэлэхүйн ялгаа
Товчилсон үг[засварлах]
Хэлц үг[засварлах]
Өвөрмөц хэлц[засварлах]
Хэвшмэл хэлц[засварлах]
- Арьсны хэнгэргийг мянган дохиур дэлдэвч
- Аялгуу хөгийг нэгэн дохиурт тогтоодог